Mijn ware passie

Fotografie is voor mijn niet zomaar even een druk op de knop, een kiekje schieten of een plaatje maken. Het heeft een veel diepere betekenis en waarde dan dat. Met weinig herinneringen aan mijn eigen kindertijd is fotografie, het echt goed vastleggen van momenten, een ware passie voor me geworden. Met een beeld leg je namelijk zo veel meer vast dan alleen een gezicht, een persoon of een blad aan de boom. Je legt een moment vast uit iemands leven, het gezicht in het nekje van een kind om diens geur op te snuiven, de lichtjes in hun ogen als ze een spelletje tikkertje doen of het plezier als ze samen dansen.

Een herinnering wordt pas echt met beeld

Wat zou jij doen als je geen foto's hebt om je herinneringen echt tot leven te roepen? Sinds we met onze telefoon foto's kunnen maken zijn we alleen maar bezig met vastleggen. Iedereen doet het, van het eten van die dag tot je kind die net zijn eerste stapjes zet of het glas wijn aan het strand op vakantie. Je weet nog wel vaag dat je het hebt meegemaakt, maar de kleine dingen in de beelden versterken je herinnering zodat het voelt alsof je er die ene paar seconden weer bent. Terug in de tijd, terug naar dat ene moment. En die foto's maak je niet met je telefoon of je compact camera die je 5 jaar geleden voor je vakantie kocht. Pas met een professionele camera die alle details goed vastlegt spreken de foto's echt. Dit zijn ook de foto's die je groter kunt laten afdrukken, en misschien niet 1 bij 1 meter canvas in je woonkamer, maar wel die hippe nieuwe fotoproducten voor in de slaapkamer of in de hal.

Dit is precies wat ik graag vastleg;

zo'n schatje wat veilig in mama's armen toch wel heel lief durft te lachen. Dit kan haar moeder altijd weer bekijken en zijzelf heeft later ook prachtige foto's van haar en haar moeder.

~ Je denkt dat je de foto's wel hebt ~

En dat is nou net ook de grote valkuil hé? Ik heb geen professionele foto's van mij - trots als een pauw dat het gelukt is - dat ik mijn jongste dochter borstvoeding geef. En niet omdat ik dat zo graag wil delen met de rest van de wereld, helemaal niet zelfs, maar puur omdat het zo bijzonder voor me was. De foto's die ik zelf maakte, tja, die heb ik natuurlijk wel, maar ik was niet voor de volle 100% gericht op dát moment. Ik richtte me op het maken van een foto. De hand die de foto maakte kon dus geen aaitje geven over de wang van mijn dochter, en het spreekt meer tot de verbeelding van bovenaf qua standpunt zodat je op de foto ziet wat je zelf als borstvoedende moeder ziet. De écht waardevolle beelden kun je dus eigenlijk niet (altijd) zelf maken, en door heel veel leren en heel veel ervaring leer je als fotograaf welke positie het best overkomt. Zo'n positie/standpunt kan echt net een paar milimeter opzij of kantelen een enorm verschil maken.

~ Wauw is een understatement ~

Omdat zulke beelden soms zo intens zijn, of zo goed weergeven hoe het echt is, vind ik het werk wat ik doe zo ontzettend mooi. Ik ontmoet zo veel gezinnen in allerlei vormen en maten en bij ieder zie je de liefde weer terug in de foto's. Maar naast de liefde ook de onbevangenheid, het plezier en ogen die kijken naar hun ouders zoals ze dat alleen naar ouders kunnen. Ik mag eventjes naar binnen spieken in hun leventje om dat vast te leggen, en dat voelt soms best wel bijzonder. Het is een eer om deel uit te maken van die intieme momenten en ik voel vaak ook echt een band met alle lieve mensen voor mijn lens. Extra leuk is het dan om ze vaker voor mijn lens te hebben en de groei te zien die ze als gezin doormaken. Baby's worden peuters en er komt misschien een broertje of zusje bij, kinderen groeien op en worden zo heerlijk wijs.

Het belangrijkste vind ik dat jíj er blij mee bent...

Daarom doet een review als deze heel veel met me:

"Wauw, wat een prachtplaatjes heeft Diana van ons gezin geschoten! Het eindresultaat is precies geworden zoals we het in gedachten hadden. Diana is erg professioneel en neemt uitgebreid de tijd. Wanneer onze dochter tussendoor even een flesje nodig had of moest huilen mochten we gewoon ons moment pakken, no pressure! Diana heeft ook een gave om mensen op zijn of haar gemak te laten voelen wat natuurlijk heel fijn is."

~ Carola, moeder van Yara ~

~ Wat maakt het dan zo echt? ~

Dat is eigenlijk een heel simpele vraag. Het antwoord is ontspanning (dûh). Ja inkoppertje, maar toch nodig om even te zeggen. Want ik zeg het tegen al mijn klanten; het enige wat je hoeft te doen is gewoon een leuke tijd te hebben met je gezin. How hard can it be? Geen stress of de kinderen wel luisteren, echt niet nodig want of ze snel of laat ontdooien; dat lukt echt wel. Sterker nog, hoe minder jij je er druk om maakt, hoe minder die kinderen de stress voelen en tegendraads gaan doen. Laat ze lekker face down in het zand spelen voor er nog een foto gemaakt is, of slepen met stokken. Je kunt altijd een extra setje kleding in je tas stoppen en de ervaring leert dat je zand gewoon van kleding af kunt kloppen. Zolang jij je focust op de gezelligheid, focus ik me als het echt niet anders kan op Photoshop ;). En al die kledingstress ook! Ook al niet nodig! Gewoon aan doen waar je je lekker in voelt en als je twijfelt over de kleuren vind ik het superleuk om mee te denken, ik heb al alle kleuren van de regenboog door mijn lens gezien en weet dus ook wat wel en niet werkt.